Explore
Also Available in:

Darwinowskie korzenie nazizmu

Jonathan Sarfati

Book cover From Darwin to Hitler

Jak mogły okropności Holokaustu zdarzyć się w najbardziej cywilizowanym kraju świata?

Sam ogrom zabójstw wymagał wielkiej sieci ludzi, jak więc tak wielu mogło popełnić te okrucieństwa?

Richard Weikart, profesor historii nowoczesnej Europy na Stanowym Uniwersytecie Kalifornii w miejscowości Stanislaus, dokładnie udokumentował darwinowskie korzenie wielu aspektów nazistowskiego terroru w wydanej niedawno książce „Od Darwina do Hitlera: Etyka Ewolucyjna, Eugenika i Rasizm w Niemczech” (Evolutionary Ethics, Eugenics, and Racism in Germany.1)

Pokazał on, że darwinizm dostarczył fundamentów dla wielu z zasad nazistowskich. Na przykład, darwinizm podważył unikalność ludzkości, co z kolei podważyło świętość niewinnego życia. Samo to jest już śliską pochylnią - gdy społeczeństwo raz zacznie zniżać się tą drogą uważania którejkolwiek klasy ludzkości jako nie wartej życia, trudno zatrzymać się przed rozszerzeniem tego na inne klasy, ponieważ brama została już otwarta.

Darwinizm także podważył boski fundament etyki i moralności, na skutek czego moralny relatywizm zajął miejsce tradycyjnych kodów moralnych. W zamian, pojęcie postępu ewolucyjnego zajęło miejsce najwyższego dobra (przeoczając przy tym, że pojęcie ‘dobra’ jest bezsensowne, jeśli moralność jest relatywna). Tak więc chrześcijańskie idee współczucia dla chorych i upośledzonych zostają odrzucone jako słabość. Ich miejsce zajmuje idea dominacji silniejszych nad słabszymi, nawet twierdzenie, że usuwanie słabych jest dobre.

Hitler foto NARA, Darwin foto TFE GraphicsDarwin and Hitler

Pojęcie ewolucyjnej zdatności stosowane jest nie tylko do jednostek ale i do grup. Weikart wskazuje, iż przed Darwinem idee rasistowskie były zazwyczaj odrzucane przez dominujący chrześcijański światopogląd, który utrzymuje, że wszyscy ludzie pochodzą od Adama i Ewy. Natomiast niemieccy rasiści darwinowscy określali ciemniejsze ‘rasy’ jako bliższe do małp niż do ‘wyższych’ jaśniejszych ludzi. Miało to przerażające skutki w ludobójstwie plemienia Herero w Afryce, na początku XX wieku.2

Linia od Darwina do Hitlera nie prowadziła całkiem prosto, gdyż miała liczne rozgałęzienia. Weikart wykazuje, że idee Darwina były niezmiernie popularne w Niemczech wśród warstw wykształconych, głównie dzięki książkom Ernesta Haeckela, niesławnego z powodu swoich fałszerstw rycin płodów.3 Haeckel miał z kolei silny wpływ na Alfreda Ploetz’a, założyciela Niemieckiego Stowarzyszenia Czystości Rasowej, pierwszej organizacji eugenistycznej na świecie. Jeden z czołowych członków tej organizacji, Julius Lehmann, był rasistowskim eugenikiem i wielkim wydawcą podręczników medycznych i naukowych. Od r. 1920 miał bliskie kontakty z Hitlerem.

Idee te były popularne nie tylko wśród elity akademickiej, docierały także do wiedeńskiej prasy, gdy mieszkał tam Hitler przed I Wojną Światową. Po dojściu Hitlera do władzy nazistowska propaganda szerzyła je wśród mas. Jeden z filmów, Victim of the Past - Ofiara Przeszłości - (1937) pokazywał zeszpeconą i okaleczoną postać, stwierdzając:

‘Wszystko, co w naturalnym świecie jest słabe, zostaje nieuchronnie zniszczone. W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci ludzkość grzeszyła okropnie przeciwko prawu doboru naturalnego. Nie tylko podtrzymywaliśmy życie nie warte życia, nawet pozwoliliśmy, by się rozmnażało! Potomkowie tych chorych ludzi wyglądają właśnie tak!’

Niestety, ta sama filozofia, która leżała u podstaw nazizmu, jest nauczana jako fakt w zachodnich mediach i instytucjach edukacyjnych. A ateistyczni filozofowie jak Peter Singer i James Rachels zastosowali to samo rozumowanie co nazisci - że darwinizm podważył świętość życia ludzkiego, a więc eutanazja bez zgody powinna być dozwalana, np. dla usuwania niepełnosprawnych noworodków. Pokazuje to, że jeśli się niczego nie nauczyliśmy z historii, najprawdopodobniej ją powtórzymy.

Przypisy

  1. Palgrave Macmillan, New York, USA, 2004. Wróć do tekstu
  2. Ambler, M., Herero genocide: Foretaste of the Holocaust, Creation 27(3):52–55, 2005. Wróć do tekstu
  3. Grigg, R., Fraud rediscovered, Creation 20(2):49–51, 1998; Ernest Haeckel: Ewangelista ewolucji i apostoł oszustw, Creation 18(2):33–36, 1996; Q&A: Embryonic Recapitulation. Wróć do tekstu